ನಾವಿಬ್ಬರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ತೀರದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದ ಸಾವಿರಾರು ಅಲೆಗಳ ಬಡಿತಕ್ಕಿಂದು ಒಂಟಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನ ಹಾಡು.
ಸಾಗರದ ಅಲೆಯಲಿ
ನಾ ತೇಲುವ ಮನಸಾಗಿದೆ.
ಕಡಲಿನ ತೆರೆಯೊಳು ನನ್ನಯ ಭಾವವು ಒಪ್ಪಾಯಿತೇ…
ಮಗುವಾದೆನೇನೋ ನಾನಂತೂ ಚೂರು
ಉಕ್ಕಿತೇನೋ ನನ್ನೆದೆಯು ಪೂರಾ
ಕಟ್ಟಿತೇ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಡು
ನನ್ನುಸಿರ ನೆನಪಿನ ಗೂಡು
ಚಿಪ್ಪೊಳಗಿನ ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ…
ತೀರದಲಿ ಕಟ್ಟಿಹ ಮರಳಿನ ದಿಬ್ಬದಾಟವೂ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿದೆ
ಏರಿಳಿತದಲೆಗಳ ಬಡಿತದ ಸೆಲೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅಳಿಸ್ಹೋಗಿದೆ.
ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯ ಸಂದೇಶವು, ಕಾಯುತ್ತಿರೋ ಈ ಪ್ರೇಮಿಗೆ
ಸುಳಿವಿಲ್ಲದೆ ಸೆರೆಯಾಗಿಹ, ಏಕಾಂಗಿಯ ಈ ಹಾಡಿಗೆ
ಜೊತೆಯಾಗೀತೇನೋ ಕಡಲಂತರಾಳ
ಸಂದೀತೇನೋ ಭಾವಾಂತರಾಳ…
Leave a Reply