ನನಗ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಅಮ್ಮಾ…

ಅಮ್ಮಾ, ಕಾಲ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಹೇಗೆ ಬದಲಾಯಿತು? ನನ್ನ ಪೀಳಿಗೆಗೂ, ನಿನ್ನ ಪೀಳಿಗೆಗೂ ಇಷ್ಟು ಅಂತರ ಯಾಕೇ? ನಿಜಕ್ಕೂ ನಂಬೋಕಾಗಲ್ಲ. ನೀನು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹೇಳ್ತಿದ್ದೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಶಾಲೆಗೆ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ ಖುಷಿಯಾಗಿ, ಕುಣಿತಾ, ನಲಿತಾ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಅಂತಾ. ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ಶಾಲೆ ಅಂದರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಬಹಳ ಸಮಯ ಕಳೀತಾ ಇದ್ದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ರೆ ಟೀಚರ್ ಬೆತ್ತದಲ್ಲಿ ಹೊಡಿತಾ ಇದ್ರು. ಹೀಗೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ನಿನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಶಾಲೆಯ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ಹಂಚಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಆದರೆ ಅಂದಿಗೂ, ಇಂದಿಗೂ ಅದೆಷ್ಟು ಅಂತರ???

ನನಗೂ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಸವಿ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ಪೋಣಿಸೋಕೆ ಇಷ್ಟ. ಆದರೆ ಈಗಿನ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಡನಾಡಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಟಕ್ಕೆಲ್ಲ ಸಮಯಾನೆ ಇಲ್ಲ, ಒತ್ತಡದ ಓದು ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲಿ. ನಿಮ್ಮ ಕಾಲದ “ಬೆತ್ತದ ಬಡಿಗೆಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಉರಿಕೊಟ್ಟು, ಬರೆಯಾಗಿ, ಮಾಸಿಹೊಗ್ತಾ ಇತ್ತು”. ಆದರೆ ಈಗಿನ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮನಸಿನ ಮೇಲಿನ ಬರೆಗಳು ನಮ್ಮ ಮಾನಸಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನೇ ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸ್ತಾ ಇದೆ. ನಿನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತಾದ್ರು ನಿನ್ನ ಓದು ಓದು ಅಂತ ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜಿ ಈಗ ನೀನು ನನಗೆ ಒತ್ತಡ ಹಾಕೋ ಅಷ್ಟು ಹಾಕ್ತಾ ಇದ್ರಾ? ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೆಶರ್ ಕುಕ್ಕರ್ ನಲ್ಲಿ ಬೆಂದು ಕರಗಿದ್ದು ಸಾಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ನೀನು ಮತ್ತೆ ಬೇಯಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ಪಾಯಸಾ ಮಾಡತ್ತೀಯ. ಪ್ಲೀಸ್ ಅಮ್ಮ ಇಷ್ಟು ಒತ್ತಡ ಬೇಡ. ಹೊರೋಕಾಗೊಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಇದ್ದಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ನನ್ನ ಮೂಳೆಗಳಿಗಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ನಾನು ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ತಿಂದು ಬೆಳೆದವನು. ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೋ ಅಮ್ಮ.

ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ ನೀನು ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ, ನೀನು ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೀತಾ ಇದ್ದ ದಿನಗಳನ್ನ, ಮರದಿಂದ ಹಣ್ಣನ್ನ ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನತಾ ಇದ್ದಿದ್ದನ್ನ, ತರಹ ತರಹದ ಆಟನಾ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದನ್ನ. ಆದರೆ “ನನಗ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಅಮ್ಮ??” ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸಲ ಅಜ್ಜಿ ಅಜ್ಜನ ಹತ್ರ ಕರಕೊಂಡು ಹೋಗೋಕೂ ನಿನಗೂ, ಅಪ್ಪನಿಗೂ ಸಮಯ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗೂ ಯಾವತ್ತಾದ್ರೂ ಹೋದ್ರೂನು ಮಾಲ್-ಗೆ ವಿಂಡೋ ಶೋಪಿಂಗ್ ಹೋದಂತೆ, ಒಂದಿನ ಅವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಮುಖ ತೋರಿಸಿ ವಾಪಸ್ಸು ಪಂಜರ ಸೇರೋದು. ನನಗೂ ಸಾಕಾಗಿದೆ ಇಲ್ಲಿನ ಹೊಗೆ, ಧೂಳು ನುಂಗಿ ನುಂಗಿ. ನನಗೂ ಮರ ಹತ್ತಿ ಹಣ್ಣು ಕಿತ್ತು, ಆ ಹಣ್ಣಿನ ರಸನ ಸವಿಯೋಕೆ ಬಿಡಿ. ನಾನು ಮಣ್ಣಿನ ಘಮ ಸ್ವಲ್ಪ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು. ಅಜ್ಜಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಡುಗೆ ರುಚಿ ನೋಡ್ತೀನಿ. ಇದೇ ಮ್ಯಾಗಿ, ನೂಡಲ್ಸ್ ಸ್ಯಾಂಡವಿಚ್ ನನಗೂ ಸಾಕಾಗಿದೆ ಅಮ್ಮ. ಹಾಗೆಯೇ ಇದೇ ವಿಡಿಯೊ ಗೇಮ್ಸ್, ಯುಟ್ಯೂಬ್ ಬೇಜಾರಾಗ್ತಾ ಇದೆ. ನಾನು ಚಿನ್ನಿ ದಾಂಡು, ಲಗೋರಿ, ಮರಕೋತಿ, ಎಲ್ಲಾ ಆಡ್ತೀನಿ. ಬಿಡುವು ಮಾಡಕೊ ಅಮ್ಮ.

ಎಲ್ಲಾ ಅಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಅಂತ ನಿನಗೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದಿನಿ ಅನಕೋ ಬೇಡ. ನಿನಗೆ ಹೇಳೋದು ಯಾಕೆ ಅಂದರೆ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಅವನು ಕೇಳಲ್ಲ. ಆದರೆ ನೀನು, ಎಲ್ಲಾ ಕೇಳ್ತಿಯಾ, ಹಾಗೇ ಚಾಚೂ ತಪ್ಪದೆ ಹೇಳ್ತಿಯಾ. ನೀನು ಒಂಥರಾ ಮಧ್ಯವರ್ತಿ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ನಿನಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಅಪ್ಪನವರೆಗೂ ತಲಪೇ ತಲುಪತ್ತೆ ಅಂತಾ ಗೊತ್ತು. ಪ್ಲೀಸ್… ಅಮ್ಮಾ… ನನ್ನ ಕಾಲನೂ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಮಾದರಿ ಆಗೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡು.