ಕಾಂಚಾಣ

ಮಣ್ಣಾಗುವುದು ಈ ದೇಹವಯ್ಯ..

ಅದೆಷ್ಟು ಇನ್ನೂ ಮೋಹವಯ್ಯ?

ತೀರದ ಬಯಕೆಯ ಹಂಬಲವೇಕೆ?

ಸೋರುವ ಮಡಿಕೆಯು ತುಂಬುವುದೇನು?

ಹರನೂ ಅರಿಯನು ನಿನ್ನಾಸೆಯ ಆಳ,

ಅರೆ ನಿದ್ದೆಯಲೂ ನೀ ಹಾಕುವೆ ಗಾಳ.

ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನುವ ಕಡು ಬಡತನ ಒಂದು ಕಡೆ, ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವ ದರ್ಪ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ. ಕಮರಿದ ಕನಸ್ಸು, ಕುಟುಕು ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಕೂಸು. ಕುರುಡು ಕಾಂಚಾಣದ ತುಳಿತಕ್ಕೆ ಕುಗ್ಗಿ ಕುಗ್ಗಿ ಒಂದೊತ್ತು ಕೂಳಿಗೂ ಕಷ್ಟ. ಬಡತನದ ಕಹಿ ಅರಗಿಸಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿ ಒಂದೆಡೆಯಾದರೆ, ಕಾಸಿನ ಕೇಕೆ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆಗೆ. ಕಟ್ಟ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಬದುಕುವುದು ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಗೇಣು ಬಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಎಂಬ ಕಠೋರ ಸತ್ಯ ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಗುವುದೊ ಈ ಕೆಡವಿ ಬಾಳುವ ಕುಡಿಗಳಿಗೆ…