Category: Poem

  • ಕರೊನಾ ಕಂಬಿಯಲಿ

    ಬಂಧನದ ಬೇಸರ ಬೇಡ.

    ಬೆರೆತಿರುವ ಬವಣೆ ಬಕದಂತೆ ಪಸರಿಸಿದೆ,

    ಬಡಿದೋಡಿಸಲು ಬಂಡಾಯದ ಬಂಧನವಿದು.

    ಬಡವ ಬಲ್ಲಿದನೆಂಬ ಭೇಧ-ಭಾವ ಇದಕ್ಕಿಲ್ಲ.

    ಬೆರೆಯಲೊಂದು ಸಮಯ ನಿನ್ನವರೊಂದಿಗೆ,

    ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಬಂದ್ ಎರಗಿ ಬಂದು.

  • ಕಾಂಚಾಣ

    ಮಣ್ಣಾಗುವುದು ಈ ದೇಹವಯ್ಯ..

    ಅದೆಷ್ಟು ಇನ್ನೂ ಮೋಹವಯ್ಯ?

    ತೀರದ ಬಯಕೆಯ ಹಂಬಲವೇಕೆ?

    ಸೋರುವ ಮಡಿಕೆಯು ತುಂಬುವುದೇನು?

    ಹರನೂ ಅರಿಯನು ನಿನ್ನಾಸೆಯ ಆಳ,

    ಅರೆ ನಿದ್ದೆಯಲೂ ನೀ ಹಾಕುವೆ ಗಾಳ.

    ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನುವ ಕಡು ಬಡತನ ಒಂದು ಕಡೆ, ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವ ದರ್ಪ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ. ಕಮರಿದ ಕನಸ್ಸು, ಕುಟುಕು ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಕೂಸು. ಕುರುಡು ಕಾಂಚಾಣದ ತುಳಿತಕ್ಕೆ ಕುಗ್ಗಿ ಕುಗ್ಗಿ ಒಂದೊತ್ತು ಕೂಳಿಗೂ ಕಷ್ಟ. ಬಡತನದ ಕಹಿ ಅರಗಿಸಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿ ಒಂದೆಡೆಯಾದರೆ, ಕಾಸಿನ ಕೇಕೆ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆಗೆ. ಕಟ್ಟ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಬದುಕುವುದು ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಗೇಣು ಬಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಎಂಬ ಕಠೋರ ಸತ್ಯ ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಗುವುದೊ ಈ ಕೆಡವಿ ಬಾಳುವ ಕುಡಿಗಳಿಗೆ…

  • ಜಲಕನ್ಯೆ

    ದೂರ ತೀರದಲಿ ನೀರ ಚಿಲುಮೆಯಲಿ,

    ನಾರಿ ನಡೆದು ಬರಲು…

    ಕೋರೆಗಣ್ಣಿಂದ ನೋಡಿ ನಿನ್ನಂದ,

    ಸೂರೆಗೊಂಡೆ ನಾನು…

    ನೆರಳ ಹಿಂದರಸಿ ಬಂದೆ ನನ್ನರಸಿ,

    ಬೊಗಸೆ ನೀರ ಕೇಳಿ…

    ನನ್ನ ಕರೆಯನಾ ಮೀರಿ ಝರಿಯ ನಡುವಲ್ಲಿ,

    ಸರಸರನೆ ಹೊರಟೆಯೇನು ಕುವರಿ…

    ಅಚರವು ಇನ್ನೆಲ್ಲ ಈ ಹರಿವ ನೀರ ತೊರೆದು…

    ಮರೆಯಾದರೂನು, ಮರೆಯೆನು ನಾನು ವಿರಹ ಬೇಗೆಯಲ್ಲಿ.

    ಕಾಯುತಿರುವೆ ಇಲ್ಲೆ ಮತ್ತೆ ಬರುವವರೆಗೂ.

    ಚೂರು ಕರುಣೆ ತೋರು, ಬೇಗ ಬಂದು ಸೇರು.

    ಮರು ಜೀವ ಕೊಡಿಸು ಗೆಳತಿ….

  • ನೀನಲ್ಲಿ ನಾನಿಲ್ಲಿ

    ನೀನಲ್ಲಿ ನಾನಿಲ್ಲಿ, 

    ಬಾರದಿರಲಿ ಮುಂದೆಂದೂ ಬಾಳಲ್ಲಿ. 

    ಬಲು ಕಷ್ಟ ಈ ವಿರಹ, 

    ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ ಈ ತರಹ….

    ಕರಿ ಮುಗಿಲ ಮೇಲೆ,

    ಬರೆದಿರುವ ಸಾಲೆ…

    ನನ್ನೊಲವಿನ ಓಲೆ…

    ತುಂಬಿರುವೆ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರತಿ ಪದದಲೂ, 

    ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದು ನನ್ನ ನೆನೆಯಲು.

  • ನೀರವ ಮೌನ

    ಈ ನೋವು ಏತಕೆ ನಾನರಿಯೆನು…

    ಹರಿವ ನೀರೆಂದು ಒಂದೆಡೆ ನಿಂತಿಲ್ಲ.

    ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯು ಬೇಸರಗೊಂಡಿಲ್ಲ.

    ಸುಡುವ ಸೂರ್ಯನು, ಸಮಯವ ಮರೆತಿಲ್ಲ.

    ಭೋರ್ಗರೆವ ಅಲೆಗಳು ದಡ ಸೇರಲು ದಣಿದಿಲ್ಲ.

    ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಸಂಭ್ರಮದ ಸುಗ್ಗಿ ಸಾಗಿರಲು,