ಆರುತಿರುವ ಹಣತೆಯೊಂದು,
ಕಾಯುತಿಹುದು ಎಣ್ಣೆಗೆಂದು.
ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಛಲವ ಬಿಡದೆ,
ಉರಿಯುತಿಹುದು ಧೃತಿಗೆಡದೆ.
ಮಂದ ಬೆಳಕು, ನೊಂದ ಮನಕೂ,
ಮುಂದೆ ಬರುವ ಕೈಗಳು ಬೇಕು.
ಪರಿಪರಿಯ ಪತಂಗಗಳೆಲ್ಲಾ,
ಸುತ್ತ ಸುತ್ತಿ, ಹಾರಿಹವು ಮೆಲ್ಲ.
ಅರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಹೋರಾಟವಿದು,
ತನ್ನ ಉಳಿವಿಗಾಗಿಯೋ? ಜಗವ ಬೆಳಗಲೆಂದೋ?
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಣತೆ ಬೆಳಗುತಿರಲಿ.
ಬಣ್ಣ ಹೊಳೆಯುತಿರಲಿ.
Leave a Reply